ترانسفورماتور نوع خشک به ترانسفورماتور قدرتی اطلاق می شود که هسته و سیم پیچ آن در روغن عایق غوطه ور نیست و از خنک کننده طبیعی یا خنک کننده هوا استفاده می کند. به عنوان یک تجهیزات توزیع برق دیر ظهور، به طور گسترده در سیستم های انتقال و تبدیل نیرو در کارگاه های کارخانه، ساختمان های بلند، مراکز تجاری، فرودگاه ها، اسکله ها، متروها، سکوهای نفتی و مکان های دیگر استفاده شده است و می تواند با سوئیچ ترکیب شود. کابینت برای تشکیل یک پست کامل فشرده.
در حال حاضر اکثر ترانسفورماتورهای قدرت نوع خشک از سری SC قالب جامد سه فاز هستند مانند: ترانسفورماتورهای سیم پیچی سه فاز سری SCB9، ترانسفورماتورهای فویلی سه فاز سری SCB10، ترانسفورماتورهای فویلی سه فاز سری SCB9. سطح ولتاژ آن به طور کلی در محدوده 6-35KV است و حداکثر ظرفیت می تواند به 25MVA برسد.
■ اشکال ساختاری ترانسفورماتورهای نوع خشک
1. نوع باز: یک فرم رایج است. بدن آن در تماس مستقیم با جو است. برای محیط های داخلی نسبتا خشک و تمیز مناسب است (زمانی که دمای محیط 20 درجه است، رطوبت نسبی نباید از 85 درصد بیشتر شود). به طور کلی دو روش خنک کننده وجود دارد: خود خنک کننده هوا و خنک کننده هوا.
2. نوع بسته: بدنه در پوسته بسته قرار دارد و در تماس مستقیم با اتمسفر نیست (به دلیل شرایط نامناسب آب بندی و اتلاف حرارت، عمدتاً در معدن استفاده می شود و ضد انفجار است).
3. نوع ریخته گری: ریخته گری با رزین اپوکسی یا رزین های دیگر به عنوان عایق اصلی، ساختاری ساده و اندازه کوچک دارد و برای ترانسفورماتورهای با ظرفیت کمتر مناسب است.
■ روش های خنک کننده ترانسفورماتورهای نوع خشک
روش های خنک کننده ترانسفورماتورهای نوع خشک به خنک کننده هوای طبیعی (AN) و خنک کننده هوای اجباری (AF) تقسیم می شوند. هنگامی که به طور طبیعی خنک شود، ترانسفورماتور می تواند به طور مداوم برای مدت طولانی با ظرفیت نامی کار کند. هنگامی که از خنک کننده هوای اجباری استفاده می شود، ظرفیت خروجی ترانسفورماتور را می توان تا 50٪ افزایش داد. برای عملیات اضافه بار متناوب یا عملیات اضافه بار اضطراری مناسب است. به دلیل افزایش زیاد تلفات بار و ولتاژ امپدانس در هنگام اضافه بار، در حالت کارکرد غیراقتصادی قرار دارد، بنابراین نباید اجازه داد که برای مدت طولانی به طور مداوم کار کند.
■ انواع ترانسفورماتورهای خشک
1. ترانسفورماتورهای نوع خشک عایق شده با هوا: در حال حاضر به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند. مواد عایق سیم پیچ و ساختار عایق از مواد عایق درجه های مختلف مقاوم در برابر حرارت بر اساس نیاز برای ساخت ترانسفورماتورهای نوع خشک عایق کلاس B، کلاس F و کلاس H انتخاب می شوند.
2. ترانسفورماتورهای نوع خشک ریخته گری رزین اپوکسی: مواد عایق مورد استفاده رزین پلی استر و رزین اپوکسی است. در حال حاضر، ترانسفورماتورهای قدرت نوع خشک عایق ریختگی عمدتاً از رزین اپوکسی استفاده می کنند.
3. ترانسفورماتورهای نوع خشک عایق پیچیده: ترانسفورماتورهای نوع خشک عایق پیچیده نیز نوعی عایق رزینی هستند. در حال حاضر، تولید کنندگان کمی وجود دارد.
4. ترانسفورماتورهای عایق کامپوزیت نوع خشک:
(1) سیم پیچ های ولتاژ بالا از عایق ریخته گری استفاده می کنند و سیم پیچ های ولتاژ پایین از عایق اشباع شده استفاده می کنند.
(2) ولتاژ بالا از عایق ریخته گری استفاده می کند و ولتاژ پایین از سیم پیچ های فویل استفاده می کند که با فویل مسی یا فویل آلومینیومی پیچیده شده است.
■ مزایای ترانسفورماتورهای نوع خشک در مقایسه با ترانسفورماتورهای روغنی چیست؟
1. ترانسفورماتورهای قدرت نوع خشک می توانند از خطر آتش سوزی و انفجار روغن ترانسفورماتور به دلیل خرابی در حین کار جلوگیری کنند. از آنجایی که مواد عایق ترانسفورماتورهای نوع خشک همگی مواد ضد شعله هستند، حتی اگر ترانسفورماتور در حین کار از کار بیفتد و باعث آتش سوزی شود یا منبع آتش خارجی وجود داشته باشد، آتش گسترش نمی یابد.
2. ترانسفورماتورهای قدرت نوع خشک مانند ترانسفورماتورهای غوطه ور در روغن مشکل نشت روغن نخواهند داشت و هیچ مشکلی مانند پیر شدن روغن ترانسفورماتور وجود نخواهد داشت. معمولاً حجم کار، تعمیر و نگهداری و تعمیرات اساسی ترانسفورماتورهای قدرت خشک بسیار کاهش می یابد و حتی نیازی به تعمیر و نگهداری ندارد.
3. ترانسفورماتورهای قدرت نوع خشک عموماً دستگاه های داخلی هستند و همچنین می توانند در فضای باز برای مکان هایی با شرایط خاص ساخته شوند. می توان آن را در همان اتاق با کابینت سوئیچ نصب کرد تا مساحت نصب را کاهش دهد.
4. از آنجایی که ترانسفورماتورهای قدرت نوع خشک فاقد روغن هستند، لوازم جانبی کمتری دارند، کابینت های ذخیره روغن، راه های هوایی ایمنی، تعداد زیادی سوپاپ و سایر اجزاء ندارند و مشکل آب بندی ندارند.
■ نصب و راه اندازی ترانسفورماتورهای نوع خشک
1. بازرسی باز کردن بسته بندی قبل از نصب
بررسی کنید که آیا بسته بندی سالم است یا خیر. پس از باز کردن بسته بندی ترانسفورماتور، بررسی کنید که آیا اطلاعات پلاک ترانسفورماتور مطابق با الزامات طراحی است، آیا اسناد کارخانه کامل است، آیا ترانسفورماتور سالم است، آیا علائم آسیب خارجی وجود دارد، آیا قطعات جابجا شده و آسیب دیده اند، آیا پشتیبانی الکتریکی یا خیر. سیم های اتصال آسیب دیده اند و در نهایت بررسی کنید که آیا قطعات یدکی آسیب دیده و کوتاه هستند.
2. نصب ترانسفورماتور
ابتدا پایه ترانسفورماتور را بررسی کنید تا بررسی کنید که آیا صفحه فولادی تعبیه شده تراز است یا خیر. برای اطمینان از اینکه فونداسیون ترانسفورماتور از مقاومت لرزه ای و عملکرد جذب صدا خوبی برخوردار است، هیچ سوراخی در زیر صفحه فولادی وجود نداشته باشد، در غیر این صورت صدای ترانسفورماتور نصب شده افزایش می یابد. سپس با استفاده از غلتک ترانسفورماتور را به محل نصب منتقل کنید، غلتک را بردارید و ترانسفورماتور را به طور دقیق در موقعیت طراحی شده تنظیم کنید. خطای سطح نصب مطابق با الزامات طراحی است. در نهایت چهار فولاد کانال کوتاه را روی صفحه فولادی تعبیه شده نزدیک به چهار گوشه پایه ترانسفورماتور جوش دهید تا ترانسفورماتور در حین استفاده حرکت نکند.
3. سیم کشی ترانسفورماتور
هنگام سیم کشی باید از حداقل فاصله بین قطعات برق دار و قطعات برقدار تا زمین اطمینان حاصل شود، به خصوص فاصله کابل تا سیم پیچ فشار قوی. شینه ولتاژ پایین جریان بالا باید به طور جداگانه پشتیبانی شود و نمی توان آن را مستقیماً روی ترمینال ترانسفورماتور فشرده کرد، که باعث ایجاد کشش و گشتاور مکانیکی بیش از حد می شود. هنگامی که جریان بیشتر از 1000 آمپر است (مانند شین فشار ضعیف 2000 آمپری که در این پروژه استفاده می شود)، باید یک اتصال انعطاف پذیر بین شین و ترمینال ترانسفورماتور وجود داشته باشد تا انبساط و انقباض حرارتی هادی را جبران کند و ارتعاش را جدا کند. از شینه و ترانسفورماتور. اتصالات الکتریکی در هر نقطه اتصال باید فشار تماس لازم را حفظ کند و از عناصر الاستیک (مانند حلقه های پلاستیکی دیسکی شکل یا واشرهای فنری) استفاده شود. هنگام سفت کردن پیچ های اتصال باید از آچار گشتاور استفاده کرد.
4. زمین ترانسفورماتور
نقطه اتصال زمین ترانسفورماتور روی پایه سمت فشار ضعیف قرار دارد و یک پیچ مخصوص اتصال به زمین که مرکز اتصال زمین روی آن مشخص شده است به بیرون هدایت می شود. اتصال زمین ترانسفورماتور باید از طریق این نقطه به طور مطمئن به سیستم اتصال به زمین محافظ متصل شود. هنگامی که ترانسفورماتور دارای پوشش است، پوشش باید به طور قابل اعتماد به سیستم زمین متصل شود. هنگامی که طرف ولتاژ پایین سیستم چهار سیم سه فاز را اتخاذ می کند، خط خنثی باید به طور قابل اعتماد به سیستم زمین متصل شود.
5. بازرسی ترانسفورماتور قبل از بهره برداری
بررسی کنید که آیا همه بست ها شل هستند، آیا اتصال الکتریکی صحیح و قابل اطمینان است، آیا فاصله عایق بین قطعات برق و قطعات برقدار تا زمین مطابق با مقررات است یا خیر، نباید هیچ ماده خارجی در نزدیکی ترانسفورماتور وجود داشته باشد و سطح سیم پیچ باید پاک باشد
6. راه اندازی ترانسفورماتور قبل از بهره برداری
(1) نسبت ترانسفورماتور و گروه اتصال را بررسی کنید، مقاومت DC سیم پیچ های ولتاژ بالا و پایین را اندازه گیری کنید و نتایج را با داده های تست کارخانه ارائه شده توسط سازنده مقایسه کنید.
(2) مقاومت عایق بین سیم پیچ ها و سیم پیچ به زمین را بررسی کنید. اگر مقاومت عایق به طور قابل توجهی کمتر از داده های اندازه گیری کارخانه تجهیزات باشد، نشان دهنده مرطوب بودن ترانسفورماتور است. هنگامی که مقاومت عایق کمتر از 1000Ω/V (ولتاژ کاری) باشد، ترانسفورماتور باید خشک شود.
(3) ولتاژ تست تست ولتاژ مقاومت باید با مقررات مطابقت داشته باشد. هنگام انجام تست ولتاژ مقاومت در برابر ولتاژ پایین، سنسور دما TP100 باید حذف شود. پس از آزمایش، سنسور باید به موقع به موقعیت اولیه خود بازگردانده شود.
(4) هنگامی که ترانسفورماتور مجهز به فن است، فن باید روشن شود و از عملکرد عادی آن اطمینان حاصل شود.
7. عملیات آزمایشی
پس از اینکه ترانسفورماتور قبل از راه اندازی به دقت بررسی شد، می توان آن را برای عملیات آزمایشی روشن کرد. در طول عملیات آزمایشی باید به بررسی نکات زیر توجه ویژه ای شود. این که آیا صداها، صداها و ارتعاشات غیر عادی وجود دارد. اینکه آیا بوهای غیرعادی مانند بوی سوختگی وجود دارد یا خیر. آیا تغییر رنگ به دلیل گرمای بیش از حد موضعی وجود دارد. اینکه آیا تهویه خوب است. در ضمن باید به نکات زیر نیز توجه داشت.
اولاً، اگرچه ترانسفورماتورهای نوع خشک در برابر رطوبت بسیار مقاوم هستند، اما عموماً سازه های باز هستند و همچنان مستعد رطوبت هستند، به خصوص ترانسفورماتورهای نوع خشک تولید شده در کشور من سطح عایق پایینی دارند (درجه عایق پایین تر). بنابراین، ترانسفورماتورهای نوع خشک تنها زمانی می توانند به قابلیت اطمینان بالاتری دست یابند که در رطوبت نسبی زیر 70 درصد کار کنند. ترانسفورماتورهای نوع خشک نیز باید از خاموش شدن طولانی مدت جلوگیری کنند تا از رطوبت جدی جلوگیری شود. هنگامی که مقدار مقاومت عایق کمتر از 1000/V (ولتاژ کاری) است، به این معنی است که ترانسفورماتور به طور جدی مرطوب است و عملیات آزمایشی باید متوقف شود.
دوم، ترانسفورماتور نوع خشک که برای افزایش نیرو در نیروگاه ها استفاده می شود با ترانسفورماتور غوطه ور در روغن متفاوت است. برای جلوگیری از اضافه ولتاژ در سمت شبکه یا برخورد صاعقه به خط که ممکن است باعث خرابی عایق ترانسفورماتور نوع خشک شود، استفاده از سمت ولتاژ پایین در مدار باز ممنوع است. به منظور جلوگیری از آسیب انتقال اضافه ولتاژ، مجموعه ای از برقگیرهای حفاظت از اضافه ولتاژ (مانند برقگیرهای اکسید روی Y5CS) باید در سمت شین ولتاژ ترانسفورماتور نوع خشک نصب شود.
زمان ارسال: سپتامبر-03-2024